Als orthopedagoog werkt de Rotterdamse Sanne Vink met kinderen en jongeren die behoefte hebben aan behandeling en een luisterend oor. Haar relatie met de kinderen van Anis en Houda Abdulmajid uit Syrië is anders. De families, beide onderdeel van Samen Hier Groep ‘Samen Groos’ uit Rotterdam, delen hun gezinslevens met elkaar.
“Het liefst gaan we samen naar buiten”, vertelt Sanne (36). Zoals laatst, toen zij en dochter Saar van 2,5 met Houda en haar jongste, Rital, een bezoek brachten aan een parkje in Rotterdam West. Terwijl de kinderen zich vermaakten in de zandbak, praatten Sanne en Houda rustig bij op een bankje. Over de kinderen, maar Houda sprak ook over Damascus, het leven daar en de vlucht naar Nederland. Op haar telefoon liet ze filmpjes zien van de stad vóór de oorlog. Sanne hoorde het soms met verbazing aan: “Ze hebben het zo zwaar gehad maar elke keer dat ik ze zie zijn ze vrolijk.”
De harde aanstekelijke lach van Anis en Houda geeft volgens Sanne uitdrukking aan de opgewektheid van het gezin. “Humor en positief in het leven staan is belangrijk voor de familie”, zegt ze. De ouders stimuleren alle zes de kinderen om mee te doen in de maatschappij. Ze geven hen vertrouwen, ook aan zoon Mo van 12, die meervoudig gehandicapt is. De twee oudsten volgen een mbo-opleiding. Sanne: “Ze grijpen alle hulp aan en willen graag leren.”
Click here to continue reading (in Dutch).
Photo credit: Justice & Peace Netherlands
This interview is part of a series of impact stories that I wrote for ‘Samen Hier’, a community sponsorship program of the Dutch non-profit organisation Justice & Peace Netherlands.
